این مطلب به قلم آنا وایدل است و توسط خانوم زهرا حقگو اختصاصا برای استارتاپ شو ترجمه شده است.

در استارتاپ ها، همانند هر میدان نبرد دیگر، هنگامی که ادامه دادن دشوار میشود، ممکن است اصولی را که آموخته اید فراموش نمایید.

اصول بقای استارتاپ

اگر نمیتوانید هیچ یک از چیزهایی را که آموخته اید به یاد آورید، قانونی وجود دارد که میتواند شما را نجات دهد: کاربرانتان را درک کنید. این کاربران هستند که شما را پابرجا نگه میدارند. یک استارتاپ مفید برای کاربران، هرگز از بین نمیرود؛ حداقل نه به دست یک عامل خارجی. ولی ممکن است از درون خودش را نابود کند .

بنیان گذاران مناسبی بیابید. چیزی که اغلب استارتاپ ها را نابود میکند، خود همان استارتاپ ها است . همه چیز از یافتن یک بنیان گذار بد آغاز میشود. بنیان گذاران بد میتوانند انسان های خیلی خوبی باشند. همچنین ممکن است عملکرد بد آن ها در استارتاپ به خاطر دلایلی باشد که به خودی خود بد نیستند، مانند بازگشت به مدرسه یا داشتن پروژه های جانبی. به همین دلیل ارزیابی دیگران برای یافتن بنیان گذاری مناسب، کاری بس دشوار است.

سریع شروع به کار کنید. تا زمانی که شروع نکنید، کاربران نمیتوانند از استارتاپ شما استفاده کنند. اگر کاربران نتوانند از آن استفاده کنند، استارتاپ شما برای آن ها بی مصرف خواهد بود. هر چه بیشتر راه خود را ادامه دهید، ترک عادت برایتان دشوارتر خواهد بود. قبل از آنکه به بی مصرف بودن عادت کنید، شروع به کار کنید.

اجازه ظهور به ایده های جدید بدهید. بسیاری از استارتاپ های مشهور، ایده های خود را به طور اساسی تغییر داده اند. Paypal (سیستم پرداخت آنلاین معروف) با این ایده آغاز شد که چگونه میتوان پول را در بین PalmPilot ها (نوعی کامپیوتر جیبی) انتقال داد. آیا اکنون دیگر آن ها را به خاطر می آورید؟ دقیقا. اگر نیاز به تغییرات احتمالی نبود، ممکن بود امروزه حتی دیگر نام آن ها را هم نشنویم.

بهتر است تعداد اندکی کاربر را خشنود سازید تا اینکه بسیاری را نسبتا راضی نگه دارید. اگر از مردم بپرسید که استارتاپ شما را دوست دارند یا خیر، به احتمال زیاد جواب مثبت میدهند. مردم مبادی آداب هستند ولی این برای شما هیچ سودی ندارد. اجازه بدهید آن ها با وقت و پولی که صرف میکنند، به شما رای دهند. اگر واقعا از استارتاپ شما استفاده کنند، رای آن ها به حساب می آید ولی اگر فقط بگویند ایده شما را دوست دارند ولی از آن استفاده نکنند، باید نگران شوید.

خدمات مشتری تحسین برانگیزی ارائه دهید. در ابتدا میتوانید با مشتریان خود تلفنی یا شخصا صحبت کنید. چرا که نه؟ آن ها نخستین افرادی هستند که محصول شما را مفید قلمداد کرده اند. آن ها با زمانی که صرف میکنند همانند سرمایه گذاران هستند. از آن ها یاد بگیرید و بهترین خدمات ممکن را به آن ها ارائه دهید.

شما همانند معیارهایتان خواهید بود. تا زمانی که گسترش پیدا نکنید، یک استارتاپ نخواهید بود. گسترش فریبنده خواهد بود اگر معیارهایتان را اشتباه برگزینید. قبل از همه چیز ببینید گسترش از نظر شما دقیقا چه معنایی دارد.

ولخرجی نکنید. اهمیتی ندارد سرمایه اولیه شما چقدر است، شما بیشتر از آنچه که فکرش را میکنید به نابودی نزدیک هستید. مگر آنکه سودآور باشید. پس پول کمی خرج کنید. پول سرمایه گذاران پولی ست که متعلق به شما نیست.

درآمدزا باشید. حتی اگر پول کمی به دست می آورید، این بدین معناست که کسی آنقدر به محصول شما اهمیت میدهد که برای آن هزینه کند. این آخرین نشانه احتمال بقای شرکت شماست. اکنون مسئله داشتن مشتریان بیشتری ست که همین کار را انجام بدهند.

از حواس پرتی ها اجتناب کنید. تنها راهی که یک استارتاپ بتواند به کار خود ادامه دهد، خدمت کردن به کاربرانش است. سرمایه گذاری یک حواس پرتی ست. مدرسه یک حواس پرتی ست. گرفتن عکس های تبلیغاتی برای مجلات یک حواس پرتی ست. ممکن این حواس پرتی ها مفید هم باشند ولی اگر مانع از ساخت محصول اصلی شوند، مفید ولی نابودکننده هستند.

دلسرد نشوید. در یک استارتاپ، تا زمانی که شما اراده نکنید چیزی رخ نمیدهد. مردم پاسخی نخواهند داد. مشتریان علاقه ای به هزینه کردن نشان نمیدهند. شرکا با شما همکاری نمیکنند. سرمایه گذاران پراکنده میشوند. کارمندانتان شما را ترک خواهند کرد. چه کاری از دست شما ساخته است؟ شما نمیتوانید استارتاپ را رها کنید. باید به آهستگی پیش بروید تا زمانی که متوجه نیاز کاربران بشوید.

تسلیم نشوید. مطمئن ترین راه برای آنکه مردم به استارتاپ شما ایمان بیاورند، گسترش یافتن است. حتی اگر نمیتوانید گسترش بیابید هم به کار خود ادامه بدهید. زمانی که تسلیم شوید، همه چیز تمام است.

با شکست کنار بیایید. باورش دشوار است ولی حتی پس از آنکه سرمایه گذاران جواب مثبت بدهند هم ممکن است هرگز برای شما چکی نفرستند. مردم، حتی مشکل پسند ترین آن ها، پس از خرید احساس پشیمانی میکنند، دوباره به خریدشان فکر میکنند، احساس ناامنی میکنند و به طور خلاصه آن ها مثل خود شما هستند پس همچین چیزی را از آن ها توقع داشته باشید و با وجود این موضوع به کار خود ادامه دهید.